W języku polskim, aby określić czyjąś cechę, używamy przymiotnika. Możemy to zrobić na wiele sposób, na przykład powiedzieć miły, milszy lub najmilszy, albo użyć słowa przeciętny. W tym ostatnim wypadku stopniowanie będzie wyglądało nietypowo, ponieważ powiesz: bardziej przeciętny lub najbardziej przeciętny. W języku angielskim sytuacja ze stopniowaniem jest podobna. Przed popełnianiem błędów uchroni Cię dobra znajomość zasad gramatyki. Zaczynamy!
Pierwsza darmowa lekcja angielskiego przez Skype – do odebrania w zaledwie kilku krokach!
Zapraszamy do przetestowania naszej wysokiej jakości nauczania języka angielskiego przez Skype za pomocą darmowej lekcji. Aby z niej skorzystać wystarczy wypełnić formularz kontaktowy znajdujący się powyżej lub zadzwonić pod numer +48 606 426 870. Zdajemy sobie sprawę, że z pewnością masz sporo zajęć i jak wszystkim brakuje Ci czasu. Dla Twojej wygody przy telefonie dyżurujemy całą dobę we wszystkie dni tygodnia, możesz zatem zadzwonić o dowolnie wybranej przez siebie godzinie w dowolny dzień (również podczas weekendu)!
Sprawdź również naszą stronę z nauką języka angielskiego przez skype
Jak stopniuje się przymiotniki krótkie?
Przymiotniki krótkie w stopniu wyższym
W przypadku przymiotników krótkich, jednosylabowych, stopień wyższy (comparative) uzyskasz przez dodanie końcówki –er. Na przykład: old (stary) – older (starszy) / small (mały) – smaller (mniejszy). A w zdaniu wygląda to na przykład tak: My house is bigger than yours – Mój dom jest większy niż Twój.
W przypadku, kiedy dane słówko zakończone jest na literę „e”, w stopniu wyższym wystarczy dodać po prostu końcówkę –r. Zobacz: nice (miły) – nicer (milszy).
A co, kiedy słowo zakończone jest samogłoską „y”? Wtedy, dodając przedrostek –er, zamieniasz „y” na „i”. Przykłady: pretty (ładny) – prettier (ładniejszy), dry (suchy) – drier (suchszy). Niestety, nie zawsze jest tak łatwo. Istnieją także wyjątki. Popatrz: shy (cichy) – shyer (cichszy),
Przymiotniki jednosylabowe, które są zakończone sekwencją spółgłoska + samogłoska+ spółgłoska w stopniu wyższym wyglądają tak:
- slim (szczupły) – slimmer (szczuplejszy),
- big (duży) – bigger (większy).
I tu także mamy wyjątek – przymiotniki zakończone na „w” lub „x” stopniuje się tak: new (nowy) – newer (nowszy).
Przymiotniki krótkie w stopniu najwyższym
Jak utworzyć stopień najwyższy (superlative)? Podobnie jak stopień wyższy. Musisz po prostu do przymiotnika dodać końcówkę –est i przedimek the. Zobacz: long (długi) – longer (dłuższy) – the longest (najdłuższy), short (krótki) – shorter (krótszy) – the shortest (najkrótszy). W przypadku przymiotników zakończonych na „e” dodajesz tylko końcówkę –st. Przykłady: large (duży) – larger (większy) – the largest (największy).
Kiedy dane słowo zakończone jest na literę „y”, musisz zamienić je na „i”. Zatem: easy (łatwy) – easier (łatwiejszy) – the easiest (najłatwiejszy).
Przymiotniki wielosylabowe w stopniu wyższym i najwyższym
Angielskie przymiotniki wielosylabowe w stopniu wyższym poprzedza słowo „more”, natomiast w stopniu najwyższym słowo „most”. Zobacz: more intelligent – bardziej inteligentny i most intelligent – najbardziej inteligentny. Warto tu jeszcze wspomnieć o słówku „mniej”, czyli „less”. Jeśli chcesz zaznaczyć, że czegoś jest mniej, powiesz: less useful (mniej przydatny), hungary (głodny) – less hungary (mniej głodny).
Przymiotniki nieregularne
Niestety, w języku angielskim jest sporo przymiotników nieregularnych. Na przykład:
- good (dobry) – better (lepszy) – best (najlepszy),
- bad (zły) – worse (gorszy) – worst (najgorszy),
- far (daleki) – farther (dalszy) – farthest (najdalszy),
- many (wiele) – much (dużo) – more (więcej),
- little (mało) – less (mniej) – the least (najmniej).
Nie można pominąć tutaj użycia przymiotnika old (stary). Jego stopniowanie wygląda co prawda tak: old – older – oldest, jednak kiedy chcesz zaznaczyć starszeństwo, użyjesz słowa „elder” lub „eldest”. Zobacz: My elder brother – Mój starszy brat / Which is the elder? – Który jest starszy?
Przedstawione reguły pozwolą Ci uniknąć wielu błędów językowych. Nie wystarczy tylko przyswoić zasady, trzeba jeszcze poznać wyjątki. A tych w języku angielskim jest sporo.